Sicil, 2015/I Sayi 33: Sayfa 45-55
Prof. Dr. Erdem Özdemir
Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Is ve Sosyal Güvenlik Hukuku Anabilim Dali
Yargitayin 23.09.2014 tarihli karari, is hukukunda esit davranma borcunun uygulanmasi bakimindan son zamanlarda verilen belki de en önemli karar olarak dikkat çekmektedir. Gerçekten, söz konusu içtihadin yerlesik bir nitelik kazanmasi durumunda özellikle endüstri alaninda, mavi ve beyaz yaka çalisanlarin bir arada ancak farkli kosullara göre çalistigi isyerlerinde uygulamalari radikal biçimde etkilenecektir. Isyerinde ücret ve yan haklar konusundaki farkli uygulamalar ve gruplandirmalarin objektif açidan mesru temellere dayandigi sürece dogal karsilanmasi gerekmektedir. Fazla mesai ücretlerinin yasal sinirlarin üzerinde arttirilmasinin mavi ve beyaz yaka isçilerin yönetim sistemlerindeki farklilik nedeni ile haklilastirilmasi mümkün görünmektedir. Gerçekten, isin niceligini arttirmaya (mavi yaka), yönelen bir yönetim sistemindeki uygulamayi, kural olarak niteligin ölçümlendigi bir yapiya “esit davranma borcunun geregi” adi altinda yansitmak isabetli bulunmamaktadir. Bu yönüyle Yargitayin inceleme konusu yaptigimiz karari, çagdas insan yönetimi anlayisina da ters düsmekte ve bu içtihadin yerlesik bir nitelik kazanmasi uygulama yönünden olumsuz sonuçlari beraberinde getirme riskini de tasimaktadir. Beklentimiz Yüksek Mahkemenin isabetli bulmadigimiz bu kararindan dönmesi ve bunu yerlesik içtihat haline getirmemesidir.
Eşit davranma ilkesi, mavi ve beyaz yakalı işçiler, ispat külfeti, eşitlik, ayrımcılık.
The Supreme Court decision dated 23.09.2014, is probably the most important one recently in regard of implementation of the principle of equal treatment in labour law. In fact, in case this decision is settled down; it will have radical effects on the workplace practices especially in the industry field, where blue and white collar employees work together but in different conditions. Different conditions and classifications about wages and other benefits at the workplace must be accepted normal when they depend on valid reasons objectively. Legitimation of overtime wages being increased over legal limitations due to the different management system between blue and white collar employees seems possible. In fact, it is not accurate to reflect an application of a management system, which is aimed to increase the quantity of the work (blue collar) to a structure which as a rule measures the quality under the name of “the requirements of equal treatment and debt”. At this point, the decision of the Supreme Court that we analyze is conflicted with modern human management concept and has risks to bring negative results incase it is settled down.We expect that the Supreme Court will retract from this decision which we find inappropriate and not to make it settled down.
The principle of equal treatment, blue and white collar workers, burden of proof, equality, discrimination.